NİGAR XİYAVİ

1960-cı ildə hazırda Meşginşəhr adlanan Xiyav şəhərində anadan olub. Bu şəhərdə boya-başa çatıb, ibtidai vә orta tәhsilini də burada alıb. 1984-cü ildә Tehranda yerlәşәn Tәrbiyәti Texnikumun Mikrobiyoloji bölmәsinә daxil olsa da, tәhsilini yarımçıq qoymaq mәcburiyyәtindә qalıb. Bir müddәt radioloji sahәdә texniki işçi kimi işlәyib. 1997-ci ildə ildә Lahicanda yerlәşәn Azad Universitetin İngilis dili mütәrcimliyi bölmәsinә daxil olub, ancaq oranı da müәyyәn sәbәblәrә görә yarımçıq qoyub. 1998-ci ildə ildә Tәbriz Azad Universiteti İctimai elmlәr fakültәsinә daxil olub vә 2002-ci ildә tәhsilini başa çatdırıb. 2006-cı ildə Bakıda yerlәşәn Xәzәr Universiteti İctimai elmlәr fakültәsindә Azәrbaycan türkcәsi sahәsindә magistraturanı "Hәbib Sahirin hәyatı vә əsәrlәri” tezisi ilә bitirәrәk doktoraya başlayıb.

Nigar xanım şeirlərini əvəllər farsca yazıb. 1989-cu ildən isə qardaşı Rövşən Xiyavinin və həyat yoldaşının təşviqi ilə türkcə yazmağa başlayıb. Onun "Mənim şerim” adlı ilk kitabı 1996-cı ildə yayımlanıb.

***

Bir quşun uçuşundan qopub düşən

lələk bulmuşdum

odla suyun arasında

və gecənin gövdəsində

gəlməmişdim balıncınızı

başınızın altından çəkməyə,

bir az şeirim,

bir az sevgim var idi,

bir az da türklüyüm

keçid alır şair axşamlarımdan

lələkdən bir qapı asım deyə

qaldırır çiynimə endim sizlərə

damlara qalxıb da

durnanı daşa basan sizlər oldunuz.

Hə, bu mənəm,

bu bağ mənəm

gövdəmin gəbəsindən ilmə-ilmə

keçid verən bağ sənə, mənəm

bu da sən

yarpız ətrimi çəpərlərə qıfıllayan səssiz

sarmaşıq

və zanbaqlığımı zağ-zağ əsdirən qorxu

istərsən gəl,

hansı ürəklə gələ bilsən gəl

paslı dəmir təkərlərin

çənliyimdə batıb qalacaq

bu səfər.

İndi ki,

güllədən gül-gül açılmış cənazəmi

tam sayğı, tam hüznlə

qəbrimə daşımaqdasınız

və kəndi əlinizdən acıyıb ağrımaqda,

ey kədərli milyon çiyinlər!

unutmayın da utanmayın ki,

sayğı-sevgiylə yaşama durduğumda

yalqız buraxan məni

ölürcəsinə sizlər oldunuz.

2011 / Mart

Sən səhərsən!

Gecənin camına calamaq istəyirəm səni,

Nəfəs-nəfəs...

Səni çiynimdə çəkirəm tüşkü-tüşkü...

Səndə doğan günəşi

Bütün anaların döşündə,

Əmizdirmək istəyirəm.

Qucaq-qucaq...

Bu arxayınlığa inanma, inanma!

Arxamda külək əsir,

Külək əsir arxamda, kül sovurur,

Saçlaırm gizli bir hıcqırığın darağında

Dən-dən tökülür.

Başımın ağrısı, qapının cəftəsi ağırladır.

Qapı açılmır, qapı açılmır...

Açılmırsa, önümdə divar durur...

Mən bu sarı arxayınlığa inanmıram.

Buraxın yaşayım

Ürəkdə ağrı,

Ürəkdə sızı

Ürəyim bir üzdə, başım min üzdə

Ürək çırpıntılı bir quş yuvası

Başım fırtına meydanı, yanğı dəryası.

Buraxın yaşayım, bu qara nəfəsi

Yorğun-yorğun tövşəyim.

Boynuma qoyulan həyat payımı

Buraxın eşidim.

İçimdə boğulan hay-harayımı

Buraxın...

qadinkimi.com